လက်ရံုးေထာင်လို့၊ လက်သီးေြပာင်လို့။ မီဒီယာေတွထဲလည်း ပါလာတာေပါ့။ သတင်းစာမျက်နှာ ြပူးတူးြပဲတဲ။
ကျုပ်က ရုပ်သံေတွထဲမှာ ပါေလာက်တဲ့လူမဟုတ်လို့ ရုပ်ပဲေပါ်တယ်ေလ။ အသံဗလံေတွ မေတာ်တေရာ် အဆစ်မြကားရဘူးေလ။ အသံေတွသာ သွင်းလုိက်လို့ကေတာ့ ေရွှမေကာင်း၊ စိန်မေကာင်း ြဖစ်ကုန်မှာေပါ့။ (ကျုပ်မိတ်ေဆွကာတွန်းဆရာြကီး ဦးေဖသိန်းက ဖဆပလကဲွချိန်၊ ၁၉၅ဂ-၅၉ တုန်းက သူ့ရဲ့ြပည်သူ့အိုးေဝ- ဥဒတယံ ကာတွန်းမှာ ေကျာ်လည်းမေကာင်း၊ ကျားလည်းမေကာင်းဆိုတဲ့ စကားလံုး မြကာခဏသံုးတယ်။
တည်ြမဲဖဆပလ ဝန်ြကီးချုပ်ေဟာင်း ကျားြကီးဗေဆွ မေကာင်းလို့ ဆုိချင်တာေပါ့။) ကျုပ်ရဲ့ ေရွှလဲမေကာင်း၊ စိန်လဲမေကာင်းကေတာ့ ကျုပ်ရဲ့ သတို့သမီးေလာင်း မဂင်္လာပဲွအြကို၊ တကဲကဲြပင်ေနတဲ့ ေရွှရည်စိမ်လက်ေကာက်ေတွနဲ့ ရုရှားစိန်တု လက်စွပ်ေတွကို ေြပာတာပါ။ ဟဲ … ဟဲ … ဟဲ။
လူထုစည်းေဝးပဲွမှာ ြကားရတဲ့ အသံဗလံေတွက ဘာတဲ့။
“ တို့ဘဘြကီး ချိုမိုင်မိုင်ကတယ်ေဟ့”တဲ့။ လူတစ်အုပ်က ဟားတယ်။ ေနာက်တစ်အုပ်က
“ တို့ဘိုးေတာ်က ချိုလိမ်စို့ချင်လို့ ေတာင်းတာပါဟ”တဲ့။ ေနာက်တစ်အုပ် ြပက်ပံုကေတာ့
“တို့အကိုြကီး ဒို့ေရးအသံ မမာရဲလို့ လက်သီးပဲ ေြမှာက်တာကွဲ့”တဲ့။
ကျုပ်ကို ရှစ်ဆယ့်ရှစ်ေခတ်ြကွင်း ေခတ်ကျန်ြကီး လုပ်လိုက်တာေပါ့။ ကျုပ်ကို ချိုမိုင်မိုင်ကတယ်လို့ ြပက်လံုး ထုတ်ခံရတာ ရယ်ေတာင်ရယ်မိပါေသးတယ်။ ကျုပ်ရဲ့အိမ်နီးချင်း ဟိုနိုင်ငံေရးသူငယ်ြပန် အဘိုးြကီးနဲ့ လူမှားတာနဲ့တူရဲ့လို့ပဲ သေဘာထားပါတယ်။ အဲ … အဲ တို့အေရးလုပ်တာလို့ ေြပာခံရတာေတာ့ ရင်ေအာင့်တယ်ဗျာ။ ရင်တင်မဟုတ်။ တစ်ကိုယ်လံုးေအာင့်တယ်ဗျ။ စစ်ေြကာေရး အဝင်ခံရသလိုမျိုး ခံစားရတယ်ဗျာ။ အဲဒါမျိုး အေြပာခံရတာေတာ့ နာသဗျ။ အာဏာရှင်ေခတ်က ကုန်ေသးတာမဟုတ်ဘူးေနာ်။
ရာဇပလင်ေပါ် ငုပ်တုတ်ထိုင်မေနေတာင် ရာဇပလင််အရိပ်ခုိြပီး အာဏာပါဝါ ဩဇာအကျန်အြကွင်း၊ မသိုးထမင်း၊ မသိုးဟင်းေတွ ပါးြဖဲနားြဖဲမျိုြက၊ ခဲြကတုန်းေနာ်။ သူတို့မြကိုက်မယ့် စကားနဲ့ေတာ့ ကျုပ်ကို မကလိပါနဲ့ဗျာ။ ကျုပ်က ေြကာက်တုန်း၊ ေြကာက်ဆဲ၊ ေြကာက်တဲွလဲဗျ။ ဟဲ … ဟဲ … ဟဲ။
အခုကျုပ်ေြပာေနတဲ့ လူထုစည်းေဝးပွဲြကီးဆိုတာ ရန်ကုန်ြမို့၊ ဗဟန်းြမို့နယ်၊ ဗိုလ်စိန်မှန်ရပ်ကွက်မှာ လုပ်တဲ့ အမျိုးသား ဒီမိုကေရစီ အဖဲွ့ချုပ်ရဲ့ ရန်ကုန်တိုင်းလံုးကျွတ် ဖွဲ့စည်းပံုအေြခခံဥပေဒဆိုင်ရာ ြပည်သူဆန္ဒ သေဘာထား ရယူေရး လူထုေဟာေြပာပဲွြကီး ြဖစ်သဗျ။ တစ်ြပည်လံုး၊ ြမို့နယ်အေတာ်များများမှာ လုပ်ေနြကတဲ့ ဒီချုပ်ပဲွေတွက အေြခခံဥပေဒ ြပင်ဆင်ေရးေဟာေြပာပဲွဆိုတာ များသဗျ။ ဒီပဲွကေတာ့ လူထုဆန္ဒခံယူပဲွတဲ့။ ဒီေတာ့ ကျုပ်ကလည်း လူထုထဲက လူပဲ။ ကျုပ်ရဲ့ဆန္ဒကို ေဖာ်တာေပါ့။ ကျုပ်လက်သီးပင့်၊ လက်ေမာင်းေထာင်လိုက်တာေပါ့။ အဲဒီ့မှာတင် ကျုပ်ကို ချိုမိုင်မိုင်ကတယ် လုပ်ြကတာဗျို့။
လုပ်ချင်တာ လုပ်ြကပါေစ။ ကျုပ်က ေပျာ်ေပျာ်ပါပဲဗျ။
၂ဝဝဂ ေထာင်ကလွတ်ေတာ့ မီဒီယာေတွကို ကျုပ်ြပာခဲ့တဲ့စကားရှိတယ်။ ေထာင်ထဲမှာ နိုင်ငံေရးအကျဉ်းသားေတွ အများြကီးကျန်ခဲ့တယ်။ တစ်ြပည်လံုးလည်း ေထာင်ကျေနတယ်။ လူထုြကီးဟာ ၂ဝဝဂ အေြခခံဥပေဒရဲ့ အကျဉ်းသား ြဖစ်ေနတယ်။ ဒီဥပေဒြကီးက ြပည်သူကိုလည်း ေကာင်းေအာင်မလုပ်ဘူး။ ဒီဥပေဒြကီးက ဆုတ်ြဖဲပစ်ရမှာပဲလို့ ေြပာခဲ့တယ်။
ဒီဥပေဒြကီး သက်ဆိုးရှည်ေနေသးတယ်။ သမိုင်းတရားခံ အာဏာရှင်ေတွလည်း သက်ဆိုးရှည်ေနဆဲ ရှိေသးတယ်။ ဘယ်သူ့ေြကာင့် ဘယ်ဝါေြကာင့်အသက်ရှည်ေနတာလဲ။ ေတွးမေနနဲ့၊ ေမးမေနနဲ့။ မူရှိရင် လူရှိေနမှာပဲ။ လူရှိရင် မူရှိေနမှာပဲ။ မေကာင်းဆိုးဝါးေတွ သွားြက။ အားလံုးဒိုးြက။ အားလံုး ဂိုးြက။ အားလံုးေညာင်းြက။ အားလံုး ေဂျာင်းြက။ ကိစ္စြပတ်။ ဇာတ်သိိမ်းြက။ ေလများရှည်လျား တစ်သွားတည်း သွားြကတာ လုပ်မေနြကနဲ့။ နိုင်ငံေရး ဘဝသံသရာ ရှည်မေနြကနဲ့။
အေရးေတာ်ပံု စိတ်ဓါတ်ေမွးြက။ အေရးေတာ်ပံုသမိုင်း ဆက်ြက။ အေရးေတာ်ပံုတိုက်ပဲွ ဆန့်ြက။ အာဏာရှင် စစ်အုပ်စုေတွခင်းခဲ့တဲ့ ေရွှရည်စိမ်လမ်းက ခဲွထွက်ြက။ အာဏာရှင်စစ်အုပ်စု အေမွခံ စစ်တပူးရိုင်းအုပ်စု ခင်းေနတဲ့ စိန်တုြကဲလမ်းက ခွာထွက်ြက။
ဒါ ၂ဝဝဂ မှာ ေထာင်ကထွကတဲ့ေနက ကျုပ်ကိုင်စဲွခဲ့တဲ့ နိုင်ငံေရးအြမင်။ ဒီေန့ ၂ဝ၁၃ မှာ ကျုပ်ေသတွင်းဝ ေရာက်ေနချိန် ကျုပ်ကိုင်စဲွထားဆဲ နိုင်ငံေရးအြမင်။ ကျုပ်ရဲ့ နိုင်ငံေရးအြမင်မှာ ဒီေန့နိုင်ငံေရးကျိုးပဲ့ေခတ်ြကီးရဲ့ အဓိကလက်သည်ဟာ ဒီအေြခခံ ဥပေဒြကီးပဲ။ ဒါြကီးကို ဥံုဖွမတ်တပ်ထ လုပ်ေနလို့ မရဘူး။ အာေငွ့ေပး၊ ကျပ်ပူတိုက်ေနလို့ မရဘူး။ အကုန်ပစ်၊ အသစ်ေရးမှ ြဖစ်မယ်။
ေဟာ ၂ဝ၁၃ နိုဝင်ဘာ ၁ဝ မှာ ဒီချုပ်က ရန်ကုန်တိုင်လံုးကျွတ် ဆန္ဒသေဘာထားရယူပဲွြကီး ကျင်းပတယ်ဗျာ။ ကျုပ်လည်း ဆန္ဒသေဘာထား ေပးခဲ့တာေပါ့။
ဆန္ဒသေဘာထားယူပဲွြကီးရဲ့ ၉၉ ရာခုင်နှုန်းက ြပင်မယ်တဲ့။ ကျုပ်ရဲ့သေဘာထား
`သစ်ချင်သဗျား´ဆိုတာက တစ်ရာခုိင်နှုန်းတဲ့။ ေကာင်းပါေလ့ဗျာ။
ေကာင်းပါေလ့လို့ေြပာတာက ဒီလိုပါ။ ဒါြကီးက မိေမွးတိုင်း၊ ဖေမွးတုိင်း ြမင်မေတာ်၊ ရူမေပျာ် သရမ်းချင်တိုင်း သရမ်းေနလို့က မေတာ်ဘူးဗျ။ ဘယ်သူဆို ဘယ်သူကမှလည်း လက်သင့်မခံြကေတာ့ဘူး။ ြပည်သူလူထုြကီးက ြငင်းလိုက်ြပီ။
“ နို်း”လိုက်ြပီ။
သွားေပေတာ့ေဗွဆုိး။ ဂိုးေပေတာ့ စစ်အာဏာရှင်အေမွဆိုး။ ေြမလှျိုးလို့မိုးပျံ သေဝထိုးဦးမယ်ေတာ့ မြကံေလနဲ့ေနာ်။
ကျုပ်ကေတာ့ ေပျာ်ပါတယ်ဗျာ။ အနည်းအုပ်
“တစ်”ေရာ၊ အများအုပ်
“ ကိုးကိုး”ပါ မိေမွးတိုင်း၊ ဖေမွးတိုင်းြကီးကို တစ်သံတည်းအတူတူ
“ နိုးနိုးနိုး”လုပ်ပစ်လိုက်ြကြပီေလာဟဲ့လို့ ခံစားရပါတယ်ခင်ဗျား။
ဟံသာဝတီဦးဝင်းတင်
ဒီလိှုင်း အတဲွ(၂) အမှတ် (၄ရ)၊ တနလင်္ာေန့၊ ၂-၁၂-၂ဝ၁၃
Post a Comment